Ανάμνηση κι απόηχο μιας Κατοχής έχουν οι μέρες μας, δίχως λιμάνι και νύχτες αγωνίας και ενοχής το νοιώθω, άδικα καίει το λιβάνι. Δώστε μου να γράψω μια ιστορία μέσα της να χαθώ, το ξέρω γέρασα αυτή τη χώρα την κοιτώ με απορία στο λαιμό τριχιά, dulcidea γιατί της πέρασα. Τα κουρέλια που ακόμη τραγουδάνε το βράδυ στις ειδήσεις των οκτώ τα φύλλα απ’ το λουλούδι μου μαδάνε τα καίω και διαβάζω Ζαν Κοκτώ*… m@gior 8.12.2011 * Ο Ζαν Κοκτώ (Jean Cocteau) ήταν Γάλλος dulcidea ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ζωγράφος.
► 2013 (27) ► Δεκέμβριος (2) ► Οκτώβριος (10) ► Ιούλιος (3) ► Ιούνιος (3) ► dulcidea Μάϊος (1) ► Απρίλιος (5) ► Φεβρουάριος (2) ► Ιανουάριος (1) ► 2012 (33) ► Δεκέμβριος (1) ► Νοέμβριος (2) ► Οκτώβριος (2) ► Σεπτέμβριος (4) ► Αύγουστος (4) ► Ιούλιος (3) ► Ιούνιος (3) ► Μάϊος (4) ► Απρίλιος (3) ► Μάρτιος (2) ► Φεβρουάριος (3) ► Ιανουάριος (2) ▼ 2011 (50) ▼ Δεκέμβριος (2) Διάφανο νερό VISTA DE NADA ► Οκτώβριος (4) ► Σεπτέμβριος (1) ► Ιούλιος (2) ► Ιούνιος (5) ► Μάϊος (10) ► Απρίλιος (4) ► Μάρτιος (12) ► Φεβρουάριος (6) ► Ιανουάριος (4) ► 2010 (90) ► Δεκέμβριος (12) ► Νοέμβριος (9) ► Οκτώβριος (3) ► Σεπτέμβριος (9) ► Αύγουστος (5) ► Ιούλιος (10) ► Ιούνιος (4) ► Μάϊος (4) ► Απρίλιος (6) ► Μάρτιος (5) ► Φεβρουάριος (4) ► Ιανουάριος (19)
No comments:
Post a Comment